یزیداسیون حاکمیت اسلامی (قسمت دوم - مثلث یزیداسیون)

عبدالمهدی میرصادقی

ارکان سه گانه تحقق یزیداسیون حاکمیت اسلامی 

1) تقدس

یزید بن معاویه به عنوان نمونه اصلی تحقق یزیداسیون در صدر اسلام، عنوان مقدس خلافت رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم را یدک می کشید و از همین رو منشا تحمیق بسیاری عوام و تخدیر خودآگاه ذهن بسیاری خواص بود.

بنابرین رکن تقدس (انتساب به دین و منصب الهی) اولین زمینه ایجاد فرآیند یزیداسیون است. روشن است که این کلام به معنای این نیست که حکومت در جامعه اسلامی نباید مقدس باشد. بلکه اشاره به سوء استفاده از تقدس در راستای اهداف نامشروع است. همانطور که وجود متنبیان (مدعیان دروغین نبوت) به معنای نامطلوب بودن اصل نبوت نیست و هکذا

2) خودکامگی و استبداد

رکن دوم تحقق یزیداسیون عامل استبداد است. طبیعی است که قدرت نامشروع، تقید به مرزهای شرعی و اخلاقی را بر نمی تابد و تلاش می کند به اتکای تقدس و یا قوه قهریه، زمینه خود محوری را فراهم کند. یزید نمونه کاملی از استبداد در خلافت اسلامی است که هر گونه حرکت اصلاحی از سوی خواص یا عوام را به بدترین شکل در نطفه خفه می کند. ( نمونه قیام امام حسین ع و قیام مردم مدینه که به شدت سرکوب شد.)

3) فساد و فسق

در فرمایش اباعبدالله الحسین ع در وصف یزید آمده : معلن الفسق... کسی که معاصی را آشکارا انجام می دهد. قدرت سرکوبگر و مستبد، در کنار حماقت عوام و تخدیر خواص، نیازی نمی بیند که به چیزی پایبند باشد و حتی در ظاهر، شریعت را رعایت کند. معاویه مانند یزید معلن الفسق نبود، چون در زمان معاویه پروژه انحراف حاکمیت اسلامی هنوز به بلوغ خودش نرسیده بود. اما یزیداسیون بعد از رسیدن به بلوغ، فسق و فساد را علنی می کند.

روشن است اطرافیان یک حاکم فاسد و معلن الفسق، به مراتب افسد خواهند بود و این فساد به سایر ارکان حکومت نیز تسری پیدا خواهد کرد. وجود دستگاه حاکمه فاسد با وجود حاکم غیرفاسد قابل تصور است ( به دلیل ناتوانی حاکم از اعمال اراده اصلاح و ...) اما حاکم فاسد، بدون شک دستگاه حکومتی فاسد را به دنبال خواهد داشت که امیرالمومنین ع آن را چنین توصیف می کند:

 آسَى أَنْ یَلِیَ أَمْرَ هَذِهِ الْأُمَّةِ سُفَهَاؤُهَا وَ فُجَّارُهَا فَیَتَّخِذُوا مَالَ اللَّهِ دُوَلًا وَ عِبَادَهُ خَوَلًا وَ الصَّالِحِینَ حَرْباً وَ الْفَاسِقِینَ حِزْباً 

وقتی ولایت امر به فاسقین و نادانان برسد، اموال بین این افراد دست به دست می گردد و بندگان خداوند و اهل جامعه چون بردگان به اسارت و استضعاف فکری و عملی گرفتار می شوند و چنین حاکمیتی با صالحین و کسانی که به دنبال اصلاح مفاسد هستند، سر جنگ و ناسازگاری دارد و در عوض افراد فاسق را به درون دار و دسته خود راه می دهند. 

ادامه دارد ...